– Czy kochasz mnie jeszcze, Ahmad?
– Tak. Jeśli nie wrócę przed godz. 22.00,
to nie czekaj na mnie. Zamknij drzwi i idź spać, a jutro nie zapomnij kupić czegoś do jedzenia.
- – أَلا تَزالُ تُحِبُّني، يا أَحْمَدُ؟
– نَعَمْ. إنْ لَمْ أَعُدْ قَبْلَ الساعةِ العاشِرةِ مَساءً
فَلا تَنْتَظِريني. أُقْفُلي البابَ وَنامي وَغداً لا تَنْسَيْ شِراءَ شَيْءٍ لِلأَكْلِ.