Istnieje wiele wzorów strukturalnych przymiotników. Poniżej zaprezentowane zostały te, które najczęściej spotyka się we współczesnej arabszczyźnie:

Wzór Przykłady
فَعِلٌ faᶜilun فَرِحٌ، وَسِخٌ ، خَشِنٌ fariḥun, wasiḫun, ḫašinun
radosny, brudny, szorstki
فَعْلانُ faᶜlānu جَوْعان، سَكْران، زَعْلان ǧawᶜānu, sakrānu, zaᶜlanu
głodny, pijany, zły
أَفْعَلُ afᶜalu أَبْيَضُ، أَعْرَجُ، أَصْلَعُ ᵓabyaḍu, ᵓaᶜraǧu, ᵓaṣlaᶜu
biały, kulawy, łysy
فَعِيلٌ faᶜīlun كَبيرٌ، شَريفٌ، جَريحٌ kabīrun, šarīfun, ǧarīḥun
duży, szlachetny, ranny
فَعُولٌ faᶜūlun كَسولٌ، صَبورٌ، حَسودٌ kasūlun, ṣabūrun, ḥasūdun
leniwy, cierpliwy, zazdrosny
فَعْلٌ faᶜlun صَعْبٌ، سَهْلٌ، ضَخْمٌ ṣaᶜbun, sahlun, ḍaḫmun
trudny, łatwy, ogromny
فُعْلٌ fuᶜlun صُلْبٌ، حُرٌّ، مُرٌّ ṣulbun, ḥurrun, murrun
twardy, wolny, gorzki
فَيْعِلٌ fayᶜilun مَيِّتٌ، جَيِّدٌ، سَيِّئٌ mayyitun, ǧayyidun, sayyiᵓun
martwy, dobry, zły

W sposób całkowicie regularny tworzone są przymiotniki relacyjne – tzn. przy pomocy afiksu -iyy-, jak np.:

مِصْرُ (Miṣru – Egipt) → مِصْرِيٌّ (miṣriyyun – egipski),

بولَنْدا (Būlandā – Polska) → بولَنْدِيٌّ (būlandiyyun – polski),

عِلْمٌ (ᶜilmun – wiedza, nauka) → عِلْمِيٌّ (ᶜilmiyyun – naukowy),

ثَقافةٌ (ṯaqāfatun – kultura) → ٌثَقافِيّ (ṯaqāfiyyun – kulturowy, kulturalny),

ذَهَبٌ (ḏahabun – złoto) → ذَهَبِيٌّ (ḏahabiyyun – złoty),

مَساءٌ (masāᵓun – wieczór) → مَسائِيٌّ (masāᵓiyyun – wieczorowy),

سِياسةٌ (siyāsatun – polityka) → ٌسِياسِيّ (siyāsiyyun – polityczny),

جامِعةٌ (ǧāmiᶜatun – uniwersytet) → جامِعِيٌّ (ǧāmiᶜiyyun – uniwersytecki),

طَبيعةٌ (ṭabīᶜatun – natura) → طَبيعِيٌّ (ṭabīᶜiyyun – naturalny,

فَوْضى (fawḍā – chaos) → فَوْضَوِيٌّ (fawḍawiyyun – chaotyczny).

W formach l.p. r.m. tych przymiotników afiks -iyy-, w związku z bardzo częstym niewymawianiem końcówek przypadka i nieokreśloności, może ulegać redukcji do długiej samogłoski ī. Pociąga to za sobą zmianę miejsca akcentu wyrazowego. Stąd takie warianty wymowy jak miṣrī, būlandī, ᶜilmī, ṯaqāfī, ḏahabī, masāᵓī siyāsī, ǧāmiᶜī, ṭabīᶜī czy fawḍawī.

Funkcję przymiotników pełnią też imiesłowy przymiotnikowe, które również tworzone są w sposób całkowicie regularny:

a) tematy o rdzeniach trójspółgłoskowych:

Imiesłów czynny Imiesłów bierny
Temat Wzór Przykład Wzór Przykład
I فاعِلٌ fāᶜilun كاتِبٌ kātibun مَفْعولٌ mafᶜūlun مَكْتوبٌ maktūbun
II مُفَعِّلٌ mufaᶜᶜilun مُدَرِّسٌ mudarrisun مُفَعَّلٌ mufaᶜᶜalun مُدَرَّسٌ mudarrasun
III مُفاعِلٌ mufāᶜilun مُشاهِدٌ mušāhidun مُفاعَلٌ mufāᶜalun مُشاهَدٌ mušāhadun
IV مُفْعِلٌ mufᶜilun مُرْسِلٌ mursilun مُفْعَلٌ mufᶜalun مُرْسَلٌ mursalun
V مُتَفَعِّلٌ mutafaᶜᶜilun مُتَكَلِّمٌ mutakallimun مُتَفَعَّلٌ mutafaᶜᶜalun مُتَكَلَّمٌ mutakallamun
VI مُتَفاعِلٌ mutafāᶜilun مَتَعاوِنٌ mutaᶜāwinun مُتَفاعَلٌ mutafāᶜalun مُتَعاوَنٌ mutaᶜāwanun
VII مُنْفَعِلٌ munfaᶜilun مُنْكَسِرٌ munkasirun مُنْفَعَلٌ munfaᶜalun مُنْكَسَرٌ munkasarun
VIII مُفْتَعِلٌ muftaᶜilun مُقْتَرِبٌ muqtaribun مُفْتَعَلٌ muftaᶜalun مُقْتَرَبٌ muqtarabun
IX مُفْعَلٌّ mufᶜallun مُحْمَرٌّ muḥmarrun
X مُسْتَفْعِلٌ mustafᶜilun مُسْتَقْبِلٌ mustaqbilun مُسْتَفْعَلٌ mustafᶜalun مُسْتَقْبَلٌ mustaqbalun

b) tematy o rdzeniach czterospółgłoskowych:

Imiesłów czynny Imiesłów bierny
Temat Wzór Przykład Wzór Przykład
I مُفَعْلِلٌ mufaᶜlilun مُتَرْجِمٌ mutarǧimun مُفَعْلَلٌ mufaᶜlalun مُتَرْجَمٌ mutarǧamun
II مُتَفَعْلِلٌ mutafaᶜlilun مُتَجَمْهِرٌ mutaǧamhirun مُتَفَعْلَلٌ mutafaᶜlalun مُتَجَمْهَرٌ mutaǧamharun
III مُفْعَلِلٌ mufᶜalillun مُطْمَئِنٌّ muṭmaᵓinnun مُفْعَلَلٌ mufᶜalallun مُطْمَأَنٌّ muṭmaᵓannun