1. Spójniki pisane łącznie

• وَ (wa) – i, a,
• فَـ (fa) – a więc, a następnie.

• لـِ (li) – w powiązaniu z trybem łączącym oznacza by, aby, żeby, natomiast w powiązaniu z formą trybu ściętego czasownika wyraża rozkaz skierowany do trzeciej lub pierwszej osoby.

2. Spójniki pisane rozłącznie

• spójniki wymagające biernika podmiotu i szyku przestawnego zdania:
  • أَنَّ (ᵓanna) – że,
  • لِأَنَّ (liᵓanna) – bo, ponieważ, gdyż,
  • عَلى أَنَّ (ᶜalā ᵓanna) – ale, lecz,
  • لَكِنَّ (lakinna), وَلَكِنَّ (walakinna) – ale, lecz,
  • لَعَلَّ (laᶜalla) – oby, być może że.
• spójniki wymagające trybu łączącego:
  • أَنْ (ᵓan), لِأنْ (liᵓan) – by, aby,
  • كَيْ (kay) – żeby,
  • حتّى (ḥattā) – żeby, ażeby,
• spójniki warunkowe:
  • إِنْ (ᵓin) – jeśli, jeżeli,
  • إِذا (ᵓiḏā) – jeśli, jeżeli, gdy,
  • لَوْ (law) – jeśli, jeśliby, jeżeli, jeżeliby, gdyby,
• spójniki czasowe:
  • عِنْدَما (ᶜindamā) – gdy, kiedy,
  • حِينَما (ḥīnamā) – gdy, kiedy, podczas gdy,
  • بَعْدَما (baᶜdamā), بَعْدَ أَنْ (baᶜda ᵓan) – po tym jak,
  • قَبْلَما (qablamā), قَبْلَ أَنْ (qabla ᵓan) – przed tym jak,
  • بَيْنَما (baynamā) – podczas gdy,
  • لَمّا (lammā) – skoro, kiedy, gdy.
• inne spójniki:
  • لَكِنْ (lakin) – ale, lecz, jednak. Od وَلَكِنَّ (wa-lakinna) różni się tylko tym, że nie wywołuje żadnych następstw gramatycznych,
  • أَوْ (ᵓaw) – lub, albo,
  • ثُمَّ (ṯumma) – potem, następnie, po czym,
  • إِذْ (ᵓiḏ) – jako że, ponieważ,
  • بَلْ (bal) – lecz, a nawet, a wręcz,
  • أَمّا (ᵓammā) – co do, jeśli idzie o, natomiast. Występuje z reguły w połączeniu ze spójnikiem فـَ (fa),
  • حَيْثُ (ḥayṯu) – gdzie, jako że,
  • أَمْ (ᵓam) – albo, czy (w zdaniach pytajnych lub przeczących),
  • وَإِنَّما (wa-ᵓinnamā) – ale, lecz, jednakże,
  • أَيْ (ᵓay) – to znaczy, to jest.