W języku arabskim przysłówek właściwie nie istnieje jako odrębna kategoria. Wyrażany jest na dwa sposoby:
a) za pomocą formy biernika, przy czym końcówki wyrazowe są z reguły wymawiane, jak np.:
صَباحَ مَساءَ (ṣabāḥa masāᵓa) – dzień i noc,
قَليلاً (qalīlan) – trochę, mało,
اليَوْمَ (al-yawma) – dzisiaj,
كَثيراً (kaṯīran) – wiele, dużo,
أَحْياناً (ᵓaḥyānan) – czasami,
جَميعاً (ǧamīᶜan) – wszyscy razem,
تَقْريباً (taqrīban) – w przybliżeniu,
مَرّةً (marratan) – raz, pewnego razu,
مَجّاناً (maǧǧānan) – darmo, za darmo,
رَسْمِيّاً (rasmiyyan) – oficjalnie,
مَحَلِّياً (mahḥalliyyan) – miejscowo, lokalnie,
آنِفاً (ᵓānifan) – poprzednio, powyżej,
لاحِقاً (lāḥiqan) – następnie,
لا سِيَّما (lā siyyamā – zwłaszcza, szczególnie
لا مَحالة (la maḥālata) – z całą pewnością, bez wątpienia.
b) za pomocą wyrażenia przyimkowego, jak np.:
بِسُرْعةٍ (bi-surᶜatin) – szybko, prędko,
بِصَراحةٍ (bi-ṣarāḥatin)– szczerze,
بِجِدٍّ (bi-ǧiddin)– poważnie, na poważnie,
بِالأَمْسِ (bi-l-ᵓamsi)– wczoraj,
عَنْ قَريبٍ (ᶜan qarībin) – wkrótce,
بِشِدّةٍ (bi-šiddatin) – gwałtownie, mocno,
بِشِكْلٍ عامٍّ (bi-šaklin ᶜāmmin) – ogólnie
بِقُوّةٍ (bi-quwwatin) – silno, mocno.