Zaimek

Zaimki osobowe samodzielne


	Liczba pojedyncza		Liczba podwójna		Liczba mnoga
1 os.	أنا	ᵓanā	نَحْنُ	naḥnu	نَحْنُ	naḥnu
2 os. r.m.	أنتَ	ᵓanta	أَنْتُما	ᵓantumā	أَنْتُمْ	ᵓantum
2 os. r.ż	أنتِ	ᵓanti	أَنْتُما	ᵓantumā	أَنْتُنَّ	ᵓantunna
3 os. r.m.	هُوَ	huwa	هُما	humā	هُمْ	hum
3 os. r.ż.	هِيَ	hiya	هُما	humā	هُنَّ	hunna

Zaimki osobowe sufigowane (dzierżawcze i dopełnieniowe)


	Liczba pojedyncza		Liczba podwójna		Liczba mnoga
1 os.	ـِي ـنِي	-ī -nī	نا	-nā	نا	-na
2 os. r.m.	كَ	-ka	كُما	-kumā	كُمْ	-kum
2 os. r.ż	كِ	-ki	كُما	-kumā	كُنَّ	-kunna
3 os. r.m.	هُ	-hu	هُما	-humā	هُمْ	-hum
3. os. r.ż.	ها	-ha	هُما	-humā	هُنَّ	-hunna

W 1 os. l.p. sufiks ـِي (-ī) zarezerwowany jest dla form nominalnych (rzeczowników, przymiotników, liczbników) i przyimków natomiast ني (-nī) jest formą dopełnieniową tego zaimka używaną z czasownikami oraz spójnikami i partykułami wymagającymi po sobie biernika.

Samogłoska u w zaimkach sufigowanych -hu, -huma, -hum oraz hunna ulega zamianie na i, gdy poprzedzająca ją sylaba kończy się na i/ī lub y, np.: به (bi-hi), فيهِما (fī-himā), بِهِمْ (bi-him), بِهِنّ (bi-hinna), إلَيْهِ (ilay-hi).

W wymowie zaimków sufigowanych 2 os. l.p. następuje zazwyczaj przestawka z jednoczesną neutralizacją końcówki fleksyjnej, np.: bayt-ak (w miejsce بَيْتَكَ، بَيْتِكَ، بَيْتُكَ) i bayt-ik (w miejsce بَيْتَكِ، بَيْتِكِ، بَيْتُكِ) lub samiᶜt-ak (w miejsce سَمِعْتُكَ), samiᶜt-ik (w miejsce سَمِعْتُكِ)

Dołączenie zaimka do formy czasownikowej charakteryzującej się opcjonalnie zerową końcówką fleksyjną powoduje przeważnie przywrócenie tej końcówki w wymowie. Stąd np. katabtu-hā, katabta-hā, radda-hu, yaruddu-hu.

Zaimki wskazujące

a) bliższy


	Liczba pojedyncza				Liczba podwójna				Liczba mnoga
	r.m.		r.ż.		r.m.		r.ż.		هَؤُلاءِ ci, te	haᵓulāᵓi
mianownik	هذا ten	hāḏā	هَذِهِ ta	hāḏihi	هَذانِ ci	hāḏāni	هاتانِ te	hātāni
biernik / dopełniacz	هذا ten	hāḏā	هَذِهِ ta	hāḏihi	هَذَيْنِ	hāḏayni	هاتَيْنِ	hātayni

b) dalszy


	Liczba pojedyncza				Liczba podwójna				Liczba mnoga
	r.m.		r.ż.		r.m.		r.ż.		أُولَئِكَ tamci tamte	ᵓūlāᵓika
mianownik	ذَلِكَ tamten, ów	ḏālika	تِلْكَ tamta, owa	tilka	ذانِكَ tamci	ḏānika	تانِكَ tamte	tānika
biernik / dopełniacz	ذَلِكَ tamten, ów	ḏālika	تِلْكَ tamta, owa	tilka	ذَيْنِكَ	ḏaynika	تَيْنِكَ	taynika

Zaimki względne


	Liczba pojedyncza				Liczba podwójna				Liczba mnoga
	r.m.		r.ż.		r.m.		r.ż.		r.ż.		r.ż.
mianownik	الّذي który	allaḏī	الَّتي która	allatī	اللَذانِ którzy	allaḏāni	اللَتانِ które	allatāni	الَّذينَ którzy	allaḏīna	اللاتي اللَواتي الًلائي które	allātī allawātī allāᵓī
biernik / dopełniacz	الّذي który	allaḏī	الَّتي która	allatī	اللَذَيْنِ	allaḏayni	اللَتَيْنِ	allatayni	الَّذينَ którzy	allaḏīna	اللاتي اللَواتي الًلائي które	allātī allawātī allāᵓī

Funkcję zaimków względnych pełnią też nieodmienne przez przypadki zaimki rzeczowne مَنْ (man – kto) oraz ما (mā – co).