Jak sama nazwa wskazuje, polega na „obcięciu”, czyli redukcji końcówki koniugacyjnej. W porównaniu z trybem łączącym redukcja ta dotyczy tylko tych form osobowych, w których sufiksem koniugacyjnym jest samogłoska. Ponieważ jednak samogłoska ta jest w mowie z reguły pomijana, to w grupie tzw. czasowników „zdrowych” różnica formalna między tymi trybami praktycznie zaciera się, co ilustruje poniższe zestawienie:

Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
3 os. r.m. يَكْتُبْ yaktub يَكْتُبا yaktubā يَكْتُبُوا yaktubū
3 os. r.ż. تَكْتُبْ taktub تَكْتُبا taktubā يَكْتُبْنَ yaktubna
2 os. r.m. تَكْتُبْ taktub تَكْتُبُوا taktubū
2 os. r.ż. تَكْتُبِي taktubī تَكْتُبْنَ taktubna
1 os. أَكْتُبْ ᵓaktub نَكْتُبْ naktub نَكْتُبْ naktub

W czasownikach, w których drugą lub trzecią spółgłoską rdzenną jest w (و) lub y (ي) tryb ścięty pociąga za sobą dodatkowo skrócenie długiej samogłoski tematycznej w niektórych formach koniugacyjnych, np.:

Liczba pojedyncza Liczba podwójna Liczba mnoga
3 os. r.m. يَقُلْ
يَنْسَ
yaqul
yansa
يَقولا
يَنْسَيا
yaqūlā
yansayā
يَقولوا
يَنْسَوْا
yaqūlū
yansaw
3 os. r.ż. تَقُلْ
تَنْسَ
taqul
tansa
تَقولا
تَنْسَيا
taqūlā
tansayā
يَقُلْنَ
يَنْسَيْنَ
yaqulna
yansayna
2 os. r.ż. تَقُلْ
تَنْسَ
taqul
tansa
تَقولوا
تَنْسَوْا
taqūlū
tansaw
2 os. r.ż. تَقولي
تَنْسَيْ
taqūlī
tansay
تَقُلْنَ
تَنْسَيْنَ
taqulna
tansayna
1 os. أَقُلْ
أَنْسَ
ᵓaqul
ᵓansa
نَقُلْ
نَنْسَ
naqul
nansa
نَقُلْ
نَنْسَ
naqul
nansa

Zmiany te dotyczą też tematów derywowanych, stąd np.: يُرِدْ (yurid), تَخْتَرْ (taḫtar), تَنْحَزْ (tanḥaz), تَسْتَطِعْ (tastaṭiᶜ), تُغَنِّ (tuġanni) يُنادِ (yunādi), تُعْطِ (tuᶜṭi), نَنْحَنِ (nanḥani), يَرْتَدِ (yartadi), تَسْتَرْخِ (tastarḫi). Odnosi się to również do form strony biernej. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, że skrócenie samogłoski w środku wyrazu powoduje przesunięcie akcentu.